15. und d Schaid auf Är zue, wo naahend Mob ist. -
16. Von dort gieng s weiter auf Brunn; dös ist der Brunn, von dönn wo dyr Herr yn n Mosenn gsait hiet: "Versammlt s Volk, däß i ien ayn Wasser gib."
17. Daamaals sang Isryheel dös Lied daader: Brunnen, steig auf; ietz sing myr ayn Lied!
18. Ayn Brunnen, von Ludweign und Hörfüerer grabn; yn n Volk seine Gwäppltn warnd syr nit z schad. Ja, Sepfer und Herrscherstäb Schaufln ien warnd. Aus dyr Wüestn zognd s weiter auf Mättny
19. und von dort auf Nähliheel, von Nähliheel auf Bämott,
20. und von Bämott eyn d Mober Au abhin, zo n Gipfl von n Pisker, von dönn aus wo myn eyn d Wüestn umhinseght.
21. Isryheel gschickt Botn zo n Ämaurer Künig Sihon und ließ s anfraagn: