Altes Testament

Neues Testament

De Zalrach 15:16-27 De Bibl auf Bairisch (BAI)

16. Ain Gsötz und ain Recht habtß ös mitaynand, ös und de Fremdn bei enk.

17. Dyr Trechtein spraach zo n Mosenn:

18. Richt yn de Isryheeler dös aus: Wenntß in dös Land kemmtß, daa wo i enk einhinbring,

19. und wenntß dort yn n Land sein Broot össtß, müesstß myr öbbs abgöbn.

20. Als Eerstlingsgaab von enkern Broottaig bringtß myr aynn Zelttn dar. Lifertß n wie d Höb von n Dröshplaz ab.

21. Von n eerstn Bächt aus enkern Taig solltß yn n Herrn ayn Höb entrichtn, von Kunn zo Kunn.

22. Wenntß ungedanks ayn Gebot, wo dyr Herr yn n Mosenn übergöbn haat, übertröttß,

23. däßß halt in iewign öbbs faeltß bei öbbs, was enk dyr Herr durch n Mosenn seinerzeit übermittlt haat für allsand Kunner,

24. dann sollt de Gmain, wenn s is nit innywordn ist, ayn Stierl als Brandopfer yn n Herrn darbringen, was yr dann gern annimmt. Dyrzue kimmt dös vorgschribne Speis- und Trankopfer und ayn Gaißbok als Sündopfer.

25. Dyr Priester sollt de gantze Gmain Isryheel versuenen; dann werd ien vergöbn. Es war ja ayn Verseghn, und sö habnd iener Feueropfer für n Herrn und s Sündopfer für iener Verseghn darbrungen.

26. Yn dyr gantzn Gmain Isryheel und yn de Beisaessn werd vergöbn, denn dös gantze Volk war von dönn Verseghn betroffen.

27. Sündigt ayn Ainzlner ungedanks, dann sollt yr ayn jaerige Gaiß als Sündopfer darbringen.

Lesen Sie das gesamte Kapitel De Zalrach 15