Altes Testament

Neues Testament

De Zalrach 12:1-13 De Bibl auf Bairisch (BAI)

1. Wie s z Häzerott warnd, zrissnd syr d Maria und dyr Ären s Mäul über n Mosenn zwögns dönn kuscherischn Weib, wo yr syr gnummen hiet. Daa hiet yr aine gheirett.

2. Sö gsagnd: "Haat n dyr Herr öbbenn grad mit n Mosenn grödt? Seind n mir villeicht niemdd?" Dös ghoert dyr Trechtein.

3. Dyr Mosen aber war dyr samftmüetigste Mensch, dönn wo myn syr überhaaupt denken kunnt.

4. Glei drauf gsait dyr Herr zo n Mosenn, Ärenn und dyr Maria: "Geetß all Drei zo n Bekemmzeltt vürhin!" Dös taatnd s dann aau.

5. Dyr Herr kaam in dyr Wolkennsäuln abher, blib bei n Zeltteingang steen und rief önn Ärenn und d Maria an. Sö traatnd zuehin.

6. Dyr Herr spraach: "Ietz pässtß aynmaal gnaun auf! Wenn bei enk ayn Weissag dyrbei ist, kennt yr mi durch Gesichter und röd i mit iem in n Traaum.

7. Aber mit meinn Knecht Mosen ist s andert. Iem haan i +allss antraut.

8. Mit iem röd i sträck und litzlich, nit wie ayn Loesslstat. Er derf seghn, wie i wirklich ausschaug. Und daa untersteetß enk ös, yso über meinn Knecht Mosen z löstern?!"

9. Ganz schoen zornig auf ien gieng dyr Herr wögg.

10. Kaaum hiet d Wolk s Zeltt verlaassn, war d Maria weiß wie Schnee vor Aussaz. Dyr Ären gagspannt s aau glei, wie yr si irer zuegwenddt.

11. Daa gabitt dyr Ären önn Mosenn: "Mein Herr, werst üns diend dö Sündd, wo myr vor lautter bloed begangen habnd, nit anrechnen?!

12. Sollt n d Maria öbbenn wie ayn Abgängl sein, dös wo daadl schoon halbets verwöst ist?"

13. Daa gfleeht dyr Mosen önn Herrn an: "O Herr, hailt s decht!"

Lesen Sie das gesamte Kapitel De Zalrach 12