Altes Testament

Neues Testament

De Künig B 6:16-33 De Bibl auf Bairisch (BAI)

16. Aber der gmaint grad: "Denk dyr nix! Mir seind de Meerern."

17. Dann gabett dyr Elysäus: "Herr, öffnet iem d Augn, däß yr seght!" Dyr Trechtein gmacht iem d Augn auf, und daa saah yr s: De Berg rund umydum warnd voller Feuerpfär und Feuerwägn.

18. Wie aft d Ärmauer angruckend, gabett dyr Elysäus zo n Trechtein: "Schlag doch die Leut mit Blindheit!" Und dös taat dyr Herr aau auf n Elysäusn sein Wort hin.

19. Draufhin gsait dyr Elysäus zo ien: "Was mechtß n ös daa? Ös seitß ja ganz in äbign. Kemmtß mit mir mit! I füer enk zo dönn Man, dönn woß suechtß." Er gfüert s aber auf Samreit.

20. Wie s aber dort ankemmen warnd, gabett dyr Elysäus: "Herr, mach ien d Augn wider auf!" Dyr Herr göffnet s ien; und daa gagspannend s, däß s mittn in Samreit warnd.

21. So bald s ietz dyr Künig von Isryheel gyrblickt, rief yr yn n Elysäusn zue: "Mein Vatter, soll i s tootschlagn?"

22. Der aber gaab iem an: "Nän, blooß nit! Geet myn n yso mit Kriegsgfangene um? Sötz ien ayn Broot und Wasser vür; die sollnd non öbbs zo n Össn und Trinken kriegn und aft zo ienern Herrn zruggkeern."

23. Dyr Künig trueg ien reichlich auf und entließ s zo ienern Herrn. Dyrseiter kaamend kaine ärmauischn Straifrottn meer eyn s Land Isryheel.

24. Dyrnaach gsammlt dyr Benn-Hädet, dyr Künig von Ärmau, sein gantze Streitmacht und zog gögn Samreit aus und gablögert s.

25. In Samreit entstandd ayn arge Hungersnoot; und mit dyr Belögerung wurd s allweil örger, yso däß ayn Öslkopf fast ayn Teger Silber gakostt und ayn Pfund Strupfenwurtzn sibnyfuchzg Wich.

26. Wie dyr Isryheeler Künig aynmaal auf dyr Mauer vorbeischrit, rief iem ayn Weiberleut zue: "Hilf myr, Grooßmächtigkeit!"

27. Er gantwortt: "Wenn dyr nit dyr Trechtein hilfft, wie soll dyr dann +i helffen? Was haetn myr denn gern? Aynn Traid? Aynn Wein?"

28. Dann gfraagt yr s: "Aber ietz gscheid: Was brauchst n?" Is gsait: "Dös Weib haat von mir verlangt: 'Gib deinn Buebn her; dönn fröss myr heint! Dönn meinn nem myr dann morgn dran.'

29. Yso habn myr dönn meinn kocht und gfrössn. Wie i aber naehstn Tag zo irer gsag: 'So, ietz her mit dönn +deinn, däß myr n frössnd!', daa hiet s n verstöckt."

30. Wie dyr Künig dös von dönn Weib ghoert, zriß yr syr s Gwand. Wie yr auf dyr Mauer vorbeigieng, kunntnd allsand Leut seghn, däß yr untersi drinn ayn Büessergwand anhiet.

31. Er rief aus: "Dyr Trechtein sollt mi umbringen, wenn dyr Elysäus Schäfetnsun heint auf Nacht non mit seinn Kopf umaynandlaaufft!"

32. Dyr Elysäus hielt si in seinn Haus auf, und de Dietwärt warnd aau bei iem. Dyr Künig hiet aynn Man vorausgschickt; aber non ee wenn dyr Bot daa war, gsait dyr Elysäus zo de Dietwärt: "Wisstß dös, däß der Mördersun öbbern schickt, der wo myr meinn Kopf abhaun sollt? Also göbtß Obacht! Wenn dyr Schörg kimmt, naacherd verrammltß de Tür und halttß n auf! Dyr Künig, main i, kimmt aau glei!"

33. Dyrweil yr non mit ien grödt, kaam dyr Künig selbn dyrher und gjaemert: "Nän, was für ayn Elend haat dyr Trechtein grad über üns brungen! Wie sollet i daa von n Herrn non öbbs dyrhoffen?"

Lesen Sie das gesamte Kapitel De Künig B 6