Kapitel

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25

Altes Testament

Neues Testament

De Künig B 14 De Bibl auf Bairisch (BAI)

1. Eyn n zwaittn Jaar von n Isryheeler Künig Josch Jochssun wurd dyr Ämyzies Joschsun Künig von Judau.

2. Fümfyzwainzg Jaar war yr alt, wie yr Künig wurd, und reichnen taat yr in Ruslham neunyzwainzg Jaar lang. Sein Mueter hieß Johydän und gstammt aus Ruslham.

3. Er taat dös, was yn n Herrn recht war, wenn aau lang nit yso wie sein Ann Dafet. Mir haet n mit seinn Vatern Josch vergleichen künnen.

4. D Nimetn verschwanddnd nity, und s Volk brang auf ien non Schlacht- und Rauckopfer dar.

5. So bald yr d Herrschaft föst eyn dyr Hand hiet, ließ yr die Amptner hinrichtn, wo seinn Vatern, önn Künig, dyrschlagn hietnd.

6. Yn de Mörder iene Sün aber taat yr nixn, wie s dyr Trechtein gebotn hiet und wie s in n Mosenn seinn Gsötzbuech nidergschribn ist: D Vätter sollnd nit für d Sün hingrichtt werdn older umkeerter, sundern ayn Ieder sollt grad für sein aigns Verbröchn sterbn.

7. Er glögt zöhentauset Roetemer in n Salztal nider, naam Sely ein und gataaufft s auf Joktiheel um, wie s hinst heut gnennt werd.

8. Dyrselbn gschickt dyr Ämyzies yn n Isryheeler Künig, yn n Josch Jochssun, yn n Eniggl von n Jehu, Botn aufhin und ließ n auffordern: "Hän, kömpff myr wider aynmaal gögnaynand?!"

9. Aber dyr Josch, dyr Künig von Isryheel, ließ yn n Judauer Künig Ämyzies sagn: "Dyr Dernbusch auf n Weissnberg ließ yn dyr Zöder auf n Weissnberg sagn: 'Gib dein Tochter yn meinn Sun zo n Weib!' Aber de wildn Vicher lieffend über iem überhin und gaztrettnd n.

10. Du haast d Roetem besigt und bilddst dyr ietz morddsmaessig was drauf ein. Glangt dyr dös nit? Ietz gib ayn Rue, nit däßst non di selbn eyn s Unglück stürtzt und Judau dyrmit!"

11. Aber dyr Ämyzies gwill nit auf iem lustern. Draufhin gruckt dyr Josch, dyr Künig von Isryheel, aus. Bei Bett-Schemesch, was non z Judau leit, kaamend die Zween zamm.

12. D Judauer wurdnd von de Isryheeler gschlagn und flohend haimzue.

13. Dyr Isryheeler Künig Josch naam dönn von Judau, önn Ämyziesn Joschsun, s Eniggl von n Ähysiesn, bei Bett-Schemesch gfangen und brang n auf Ruslham. Dort riß yr d Statmauer von n Effreimtoor hinst eyn s Öggtoor über ayn Löng von hundertachtzg Elln nider,

14. naam dös gantze Gold und Silber mit und allss Werdvolle von n Trechtein seinn Templ und aus de Schazkammern von n Künigspflast, ließ syr Geisln stölln und gakeert auf Samreit zrugg.

15. De übrige Getaat von n Josch und aau dös von n Krieg zwischn iem und n Künig Ämyzies von Judau ist allss aufzaichnet in de Jaarbüecher von de Künig von Isryheel.

16. Dyr Josch entschlief zo seine Vätter und wurd z Samreit bei de Künig von Isryheel begrabn. Sein Sun Jerobäm wurd für iem Künig.

17. Dyr Ämyzies Joschsun, dyr Künig von Judau, glöbt naach n Hinzug von n Isryheeler Künig Josch Jochssun non fuchzöhen Jaar.

18. De ander Getaat von n Ämyziesn ist nidergschribn in de Jaarbüecher von de Judauer Künig.

19. Ain verschwornd si gögn iem z Ruslham, und daa floh yr auf Lächisch. Aber aau daahin kaamend iem d Verfolger naachhin und dyrschluegnd n.

20. Aft brang myn n mit de Roß auf Ruslham, daa wo yr bei seine Vätter in dyr Dafetnstat begrabn wurd.

21. Dös gantze Judauer Volk naam ietz dönn sechzöhenjaerignen Äseriesn und gmacht n für seinn Vatern Ämyzies zo n Künig.

22. Er gabaut Elet aus, dös was yr für Judau zrugggwunnen hiet, wie dyr dortige Künig gstorbn war.

23. Eyn n fuchzöntn Jaar von n Judauer Künig Ämyzies Joschsun wurd dyr Jerobäm Joschsun Künig von Isryheel. Er greichnet z Samreit ainyvierzg Jaar lang

24. und taat, was dyr Herr gar nit mag. Er ließ die Sünddn nit bleibn, zo dene wo dyr Jerobäm Nebetnsun Isryheel verlaitt hiet.

25. Er gstöllt de Grentzn von Isryheel wider her von Hämet hinst eyn s Toote Mör, wie s dyr Trechtein, dyr Got von Isryheel, durch seinn Knecht, yn n Weissagn Jonen Ämitäusnsun aus Gätt-Hefer vorhergsait hiet.

26. Denn dyr Trechtein gschaugt auf s Elend von Isryheel, däß s ganz und gar wörloos war, und dösswögn half yr iem durch n Jerobäm Joschsun.

27. Dyr Herr haet nie und nimmer önn Nam von Isryheel unter n Himml austilgn wolln, und dösswögn half yr iem durch n Jerobäm Joschsun.

28. De ander Getaat von n Jerobäm, wie tapfer däß yr in n Kampf war und wie yr Zwötsch und Hämet wider unter Isryheel zruggbrang, ist in de Jaarbüecher von de Isryheeler Künig föstghaltn.

29. Dyr Jerobäm entschlief zo seine Vätter, de Künig von Isryheel, und sein Sun Zächeries wurd für iem Künig.