Altes Testament

Neues Testament

De Künig A 21:4-13 De Bibl auf Bairisch (BAI)

4. Drauf gieng dyr Ähäb haim, aber d Ledschn ghöngt iem abhin und stokzünddig war yr, weil n dyr Näbott abblitzn laassn hiet. Er glögt si auf s Bött hin und gabockt und gwill aau nix össn.

5. Sein Weib Elsbett kaam zo iem einher und gfraagt n: "Was haast n grad, däßst so änddig bist und nit aynmaal öbbs össn willst?"

6. Er gverzölt irer allss: "I haet mit n Näbott aus Jesryheel verhandlt und sein Weinleittn habn mögn. Ayn Geld haet i iem netty yso botn wie aynn bössern Taushgrund. Aber mit dönn war ainfach nix zo n Machen."

7. Daa gsait sein Weib Elsbett zo iem: "Ja, bist ietz dyr Künig von Isryheel older nit? Ietz spinn nit und iß und laaß de Trienshn nit yso höngen! I schaug schoon, däßst auf dönn Weinberg von n Näbott aus Jesryheel kimmst."

8. Si schrib in n Ähäb seinn Nam Brief mit seinn Sigl und gschickt s an d Raet und de Gwäppltn von n Näbott seiner Haimetstat.

9. Daadl schrib s ien: "Ruefftß aynn Fasttag aus und ladtß önn Näbott vor d Menig vor!

10. Ietz schaugtß, däßß zween Bäzi'n finddtß, die wo gögn önn Näbott aussagnd, er habeb önn Herrgot und önn Künig glöstert! Und dyrnaach bringtß n vür d Stat aushin und verstainigtß n!"

11. De Dietwärt und Gwäppltn von derer Stat taatnd dös, was ien d Elsbett in dene Brief, wo s ien gschickt hiet, angschafft hiet.

12. Sö rieffend aynn Fasttag aus und liessnd önn Näbott vor allsand Leut hinsitzn.

13. Und die zween Hälodri'n gsitznd si vor iem nider und stuenddnd vor n Volk als Zeugn gögn önn Näbott auf: "Önn Herrgot und önn Künig haat yr glöstert, dyr Näbott!" Und glei gweist myn n vür d Stat aushin und gverstainigt n.

Lesen Sie das gesamte Kapitel De Künig A 21