Altes Testament

Neues Testament

De Klaglieder 3:15-33 De Bibl auf Bairisch (BAI)

15. Wermuet war sein Speis für mi, und mit Gall haat er mi trönkt.

16. Kis haat er mir göbn zo n Keu'n und mi einhindruckt eyn n Staaub.

17. Rue und Frid naam er mir wögg. Was ist "Glück"? I wisset s nit!

18. I gadenk, mit mir wär s gar, aau mit n Hoffen auf n Herrn.

19. Denk i an mein Elend grad, ist s für mi dös hoehste Gift.

20. Ab wenn i mi lenken kännt, aber nän, i kimm nit wögg!

21. Aber dös ist für mi klaar; daa drauf hoff i allweil non:

22. D Huld von n Trechtein geet nie aus, und sein Barmung ist nit z End.

23. Iede Frueh kimmt s wider neu; ja, dein Treu ist waarlich grooß.

24. S Um und Auf ist mir dyr Herr, sag i, drum hoff i auf iem.

25. Wer önn Herrn suecht, auf iem hofft, zo dönn ist dyr Trechtein guet.

26. Auf n Herrn sein Hilf zo n Harrn in Geduld, yso ist s recht.

27. Für aynn Menschn ist s öbbs Guets, mueß yr s Joch tragn, ist yr jung.

28. Er bleib ainsam in Geduld, wenn s yso dyr Herr iem bschafft.

29. Er verlaugn si, warteb ab; denken sollt yr: "Werd schoon werdn!"

30. Gar seinn Backen hab yr hin, und kain Itweiß sei iem z vil.

31. Wenn dyr Trechtein ainn verstoesst, ist dös niemaals für allweil.

32. Er taucht ein ainn, aber dann barmt yr si in seiner Huld.

33. Nit aus Gaudi macht yr dös, däß yr Leut plaagt und betrüebt.

Lesen Sie das gesamte Kapitel De Klaglieder 3