Altes Testament

Neues Testament

De Klaglieder 1:1-6 De Bibl auf Bairisch (BAI)

1. Wee, wie ainsam leit dö Stat, daa wo s iewet gwuedlt von Leut! Wie ayn Witib ist s decht wordn; galt so vil ainst in dyr Welt! Haauptstat war s von mannign Volk; ietz mueß s selber unter d Froon.

2. Bei dyr Nacht hoert s s Reern nit auf. Zäher rinnend über s Gsicht. Kainer troestt s, wo s früehers gminnt. D Freundd verrietnd s und seind ietz Feindd.

3. Judau achetzt in dyr Fremdd, als Verbannling in dyr Froon. Einzwickt unter Fremde seind s, und kain Meitt lang haat s sein Rue. Dös pässt yn de altn Feindd: Fuxn tuend s is, wo s grad geet.

4. Trauern tuend all Wög auf Zien. Niemdd meer wandert ja eyn s Föst. Seine Toerer seind veroedt. Aau de Priester weeklagnd grad. D Mädln grumend si; ja d Stat höngt ganz laidig umaynand.

5. De Bedrönger seind obnauf; s Hoehste ist s für ire Feindd. D Hartsal haat dyr Trechtein gschickt, weil s is übertribn haat, d Sündd. D Leut dyrvon seind ietz verschlöppt in d Verbannung, waiß grad wo.

6. Furt ist alle Pracht von Zien. Wie ayn Hirsch, wo nix meer finddt, kemmend mir de Dietwärt vür: Aane Frastmunt, laß und frat fielnd s von selbn eyn n Feind eyn d Höndd.

Lesen Sie das gesamte Kapitel De Klaglieder 1