Altes Testament

Neues Testament

De Bschaffung 48:5-13 De Bibl auf Bairisch (BAI)

5. Ietz sollnd deine zween Sün, wo dyr z Güptn geborn wordn seind, wie ain von mir sein. Dyr Effreim und Mantz sollnd myr so vil geltn wie dyr Rub und Simeun.

6. Die aber, wost naach ien zeugt haast, sollnd ainst örbn in n Nam von ienerne Brüeder.

7. Wie i aus Zwendling umherkaam, starb myr d Rachl unterwögs in Käning, grad non ayn klains Stückl von Effret wögg. I glög s dort auf n Wög auf Effret." Ietz haisst s ja Bettlham.

8. Wie dyr Isryheel yn n Joseff seine Sün saah, gfraagt yr: "Wer ist n dös?"

9. Dyr Joseff gsait zo seinn Vatern: "Meine Sün seind s, die wo myr dyr Herrgot daader gschenkt haat." Daa gsait dyr Isryheel: "Laaß s zueherkemmen; i mecht s sögnen."

10. Yn n Isryheel seine Augn warnd alttersschwach wordn; er saah niemer vil. Er zog yn n Joseff seine Sün zuehin, gabusst s und gumarmt s.

11. Aft gsait dyr Isryheel zo n Joseff: "Dös haet i niemer glaaubt, däß i di non iemaals saegh. Ietz aber haat myr dyr Herrgot sogar non deine Kinder seghn laassn."

12. Dyr Joseff naam s wider von n Vatern seiner Schooss abher, und sö warffend si mit n Gsicht auf n Bodm nider.

13. Dann naam dyr Joseff all Zween, önn Effreim mit seiner Zesmen, winsterhalb n Isryheel, und önn Mantzn mit seiner Winstern, zesmerhalb n Isryheel, und gweist s zo iem hin.

Lesen Sie das gesamte Kapitel De Bschaffung 48