14. Daa gsait dyr Vater zo iem: "Und zwaar geest umhin und schaugst naach, wie s mit deine Brüeder und de Vicher yso ausschaugt, und verzölst myr s!" Er gschickt n also aus n Hebroner Tal furt auf Sichham umhin.
15. Wie yr dort in dyr Gögnet umaynandergsuecht, lief iem ayn Man über n Wög, der wo n gfraagt: "Was suechst n?"
16. Dyr Joseff gantwortt: "Meine Brüeder suech i. Kanst myr nit sagn, wo s iener Vih hüettnd?"
17. Der Man gantwortt: "Ja, die seind von daader weiterzogn. I haan nömlich ghoert, wie s gsagnd: 'Geen myr auf Dottän.'" Daa gieng dyr Joseff yn de Brüeder naachhin und fandd s aau dort.
18. Sö saahend n schoon von dyr Weitn. Aber ee däß yr zo ien zuehinkemmen war, gmachend s aus, däß s n umbringend.
19. Sö gsagnd zoaynand: "Daa kimmt yr ja, dyr Obertraeumer.
20. Also, pack myr n, dyrschlagn myr n und schmeiss myr n daa in ayn Wassergruebn einhin. Mir künnend ja sagn, ayn wilds Vich haet n zammgfrössn. Naacherd seghn myr s schoon, was aus seine Traeum werd."
21. Dyr Rub ghoert dös aau und gwill n vor ien röttn. Er gsait: "Aber mir künnend n decht nit umbringen."
22. Und dyr Rub gsait weiter: "Nän, blooß kainn Mord nit! Schmeisstß n eyn dö Wassergruebn daa in dyr Steppn einhin, aber tuetß iem sunst nixn!" Er gwill n nömlich umbb ien röttn und yn seinn Vatern zruggbringen.
23. Wie dyr Joseff bei seine Brüeder ankemmen war, zognd s iem sein Gwand aus, de sel Örmlkuttn,
24. gapackend n und warffend n eyn d Wassergruebn einhin. Dö Sel war laer; es war kain Wasser nit drinn.
25. Wie s aft bei n Össn gsitznd und aufgablickend, saahend s, däß grad ayn Trepl Ismyheeler aus Gilet kaam. Ienerne Kemmln warnd mit Gum, Balsn und Harz beladn. Sö warnd unterwögs auf Güptn umhin.