12. Öbbenn glangt mi mein Vater an und maint glei gar, i mechet n dyrzannen; aft bräng i aynn Fluech über mi statt n Sögn."
13. Aber sein Mueter gentgögnt: "Wenn, naacherd sollt dein Fluech über mi kemmen. Los non auf mi; gee und hol myr de Kitzln."
14. Daa gieng yr halt, gholt s und brang s yn dyr Mämm. Si gapfraitt ayn gschmäckigs Maal zue, wie s sein Vater gern gmag.
15. Aft gholt d Rebika d Feirtyggwänder von irn öltern Sun Esau, was s bei sir eyn n Haus hiet, und glögt s yn irn jüngern Sun Jaaggen an.
16. D Föller von de Bokkitzln glögt s um seine Höndd und um seinn glattn Hals umher.
17. Dann gaab s dös Schmänckerl und dös Broot, wo s hergrichtt hiet, yn irn Sun Jaaggen.
18. Er gieng zo seinn Vatern einhin und gsait: "Mein Vatter!" - "Ja", gantwortt yr, "wer bist n du, mein Sun?"
19. Dyr Jaaggen gentgögnt yn seinn Vatern: "I bin dyr Esau, dein Eerstgeborner. I haan dös taan, wasst myr angschafft haast. Sitz di auf, iß öbbs von meinn Wildbraet, und aft sögn mi!"
20. Daa gsait dyr Eisack zo seinn Sun: "Wie haast n grad so schnell öbbs zueherbrungen, mein Sun?" Daa gmaint yr: "Dyr Trechtein, dein Got, haat myr s zgögnlaauffen laassn."
21. Daa gsait dyr Eisack zo n Jaaggenn: "Kimm aynmaal zueher! I mech di anglangen, mein Sun, obst aau wirklich mein Sun Esau bist older nity."
22. Dyr Jaaggen gieng ayn Weeng naehender zo seinn Vatern Eisack zuehin. Dyr Eisack gaglangt n an und gsait: "Also, d Stimm ist zwaar yn n Jaaggenn de sein, aber d Höndd seind die von n Esau."