48. I gvernaig mi, warf mi vor n Trechtein nider und pris n, önn Got von meinn Herrn Abryham, der was mi gsträcks daaherbrungen haat, däß i de Tochter von meinn Herrn seinn Bruedern für seinn Sun hol.
49. Ietz aber sagtß myr, obß gnaigt seitß, yn meinn Herrn Wolwolln und Vertrauen z schenken. Wenn nit, naacherd sagtß is mir aau, däß i mi non +sünst eyn Ort umschaugn kan."
50. Draufhin gantwortnd dyr Läbän und Bettuheel: "Dö Sach ist von n Trechtein ausgangen. Mir künnend iem daa nit dreinrödn.
51. Daa; d Rebika steet vor deiner. Nimm s und gee! Is sollt s Weib von deinn Herrn seinn Sun werdn, wie s dyr Trechtein gfüegt haat."