2. Dyr Abram gantwortt: "Mein, Herr, was kanst myr du gar göbn? I gaa kinderloos sterbn, und örbn tuet allss aynmaal dyr Eliser, dyr Zwötscher."
3. Weiters gsait yr: "Naachkemmen haast myr ja kain göbn; also gaat ayn Heiwischknecht mein Örb sein."
4. Daa spraach aber dyr Trechtein: "Nän, nän, sundern dein leiblicher Sun gaat dein Örbnem sein."