22. Aber dyr Abram gantwortt iem: "I haan mein Hand ghobn zo n Schwur bei n Trechtein, yn n Hoehstn Got, yn n Bschaffer von n Himml und dyr Erdn:
23. I ghalt nix von dir, gar nix, was dir ghoert, kainn Fadm und kain Schuehbänddl; nit däßst sagn kanst: 'I haan önn Abram reich gmacht.'
24. Grad was meine Leut zo n Össn braucht habnd und was auf die Mannen entfallt, wo mit mir mitzogn seind, auf n Äner, Eschkol und Mämrenn, dös sollnd s als ienern Antail ghaltn künnen."