Altes Testament

Neues Testament

De Ander Ee 32:1-15 De Bibl auf Bairisch (BAI)

1. Lostß, ös Himmln, i will rödn; d Erdn lauscheb yn meinn Wort!

2. Stroemen tuet mein Leer wie Rögn, falln mein Botschaft wie ayn Tau. Nötzn tuet s wie Trupfen s Gras, wie dyr Tau reist s auf dyr Bluem.

3. Kündd myr non önn Nam von n Herrn! Preistß de Groess von ünsern Got!

4. Er ist dyr Föls, vollkemmen s Werch; recht seind alle seine Wög. Er ist treu und laasst nit aus; grad und grecht ist ünser Got.

5. Isryheel fallt ab von iem; kan ayn Kind önn Vatern graatn? Dienen wollnd s iem gar nit recht; falsch seind s, boes und hinterdruckt.

6. Ist dös enker Dank für n Herrn? So verblenddt künntß decht nit sein?! Ist nit er dein Bschaffergot? Haet di sünst wer gstöllt in d Welt?

7. Denk doch an de alte Zeit! Sagt s dyr n gar nix, de Getaat? Fraag deinn Vatern; der waiß allss! Sagn tuet s dir ieds graaube Haaupt.

8. Wie dyr Hoehste d Völker wis, yn de Dietn Lönder gaab, daa gakriegt ayn ieds seinn Plaz. Isryheel war schoon dyrbei.

9. Isryheel naam sir dyr Herr. Jaaggen haat als Aign er gwölt.

10. Finddn taat yr n eyn dyr Oed, wo dyr Wolf und s Grabtier schreit. Seiner naam dyr Herr si an, ghüett n als sein Ain und Allss,

11. wie dyr Adler über n Nöst aufpässt auf sein junge Schar, d Adlermueter auffangt s Kind und auf Schwingenn sicher tragt.

12. Nur dyr Herr önn Jaaggenn glaitt; nie hiet er aynn fremdn Got.

13. Z Füessn glögt iem s Land dyr Herr, gnört n mit n Fand von n Land. Wein und Öl wuechs überall, aau wost mainst, daa saeghst grad Föls.

14. Butern gaab yr von de Küe, Milich aau von Aaubn und Gäiss. Faiste Lämpln, Bäsner Böck und dönn böstn Traid kunntst habn. Dir gaabnd deine Traubn aynn Wein, dick und root als wie ayn Bluet.

15. D Jaaggner aassnd si randvoll; Iescheraun fieng s Bocken an. Kaaum hietnd s allss, was s Hertz begert, galt dyr Bschaffer schoon nix meer. Däß s dyr Fölsn aus dyr Noot grött hiet, war ien löngst entfalln.

Lesen Sie das gesamte Kapitel De Ander Ee 32