Altes Testament

Neues Testament

De Ander Ee 31:8-16 De Bibl auf Bairisch (BAI)

8. Dyr Trechtein selbn zieght vor enk her. Er ist mit dir. Er laasst di nit aus und gibt di nit auf. Du sollst di nit ferchtn und kain Angst habn.

9. Dyr Mosen schrib dö Weisung auf und übergaab s yn de brenderischn Priester, wo önn Bundesschrein truegnd, und yn de Dietwärt von Isryheel.

10. Dyr Mosen schrib ien vor: An n End von aynn iedn sibtn Jaar, yn n Antlaaßjaar, bei n Laaubhüttnföst,

11. wenn Isryheel vor n Herrn, seinn Got, an seiner Walstat zammkimmt, sollst dös Gsötz vor n gantzn Isryheel vürlösn.

12. Versammlt s Volk, d Mannen- und Weiberleut und de Kinder wie aau de Beisaessn, dyrmit s zuelosnd und s Gsötz lernend, önn Trechtein, enkern Got, ferchtnd und aufpässnd, däß s dös Gsötz getreulich erfüllnd.

13. Bsunders de Kinder, die was dös allss non nit kennend, sollnd zuelosn lernen, önn Trechtein, enkern Got, z ferchtn, so lang wieß löbtß in dönn Land, daa woß ietz über n Jordn überhin zuer Naam einhinzieghtß.

14. Dyr Herr gsait zo n Mosenn: Ietz wär s so weit; du zieghst hin. Ruef önn Josenn und trit mit iem eyn s Bekemmzeltt, dyrmit i n einsötzn kan! - Dyr Mosen und Josen giengend hin und eyn s Zeltt einhin.

15. Dyr Herr erschin ien in ayner Wolkennsäuln über n Bekemmzeltteingang.

16. Und dyr Trechtein gsait zo n Mosenn: Also, du werst ietz bald zo deine Vätter bött werdn. Und schoon werd dann dös Volk untreu und fangt syr in dönn Land, wo s aft wont, was mit de fremdn Götter dort an. Mi verlaasst s und bricht dönn Bund, wo i dyrmit gschlossn haan.

Lesen Sie das gesamte Kapitel De Ander Ee 31