2. Dyr Herrgot schaugt abher, klaubt d Leut hinum und her, und maint: "Ist ietz allss taeumisch? Gilt i gar nix meer ien?"
3. Ja, allss zieght grad hindan, verdorbn seind s allsand; daa finddst kainn, wo öbbs Guets tuet. Nän, nit ainer ist blibn!
4. Ja, kenntß is denn nity, woß mein Volk frösstß wie Broot, nix wie Übl eyn n Sin habtß und önn Trechtein missachttß,
5. däß s enk grausig dyrwischt aft; daa gaatß weusln und schrein! Denn dyr Herrgot steet allweil yn de Rechtschaffnen bei.
6. De Hilfloosn packetß; ja, schamtß enk denn nit? Doch dyr Trechtein ist Zueflucht und föste Burg ien.
7. Ach, kaem diend für Isryheel d Röttung von n Zien! Bald dyr Herr seinn Volk s Gschick wenddt, Jaaggen, Isryheel menddt.