Altes Testament

Neues Testament

D Öster 9:23-32 De Bibl auf Bairisch (BAI)

23. Yso wurd dös, was s dyrselbn dös eerste Maal taatnd und was ien dyr Mordychäus vorschrib, zo aynn föstn Brauch.

24. Denn dyr Ägäger Hämän Hämmydättennsun hiet eyn n Sin ghaat, d Judn auszrottn, und hiet s Looß gworffen, däß yr Schröckn über ien bringt und die ausrott.

25. Wie dös yn n Künig bekannt wurd, gorddnet yr ja in aynn Schreibn an: Sein übler Blich gögn d Judn sollt auf iem selbn zruggfalln; er und seine Sün ghoernd aufghöngt.

26. Drum nennt myn die Täg s Loesserföst. Zwögns dönn Schreibn und alln, was s selbn dyrlöbt hietnd,

27. gerlögnd syr s d Judn als eeherne Satzung aau für ferre Kunner und allsand, wo si zo ien bekeernd, auf, däß die zween Täg ayn ieds Jaar, wie s gschribn steet, gfeiert werdnd.

28. Die Täg gsollnd in Innerung bleibn und in aynn iedn Kunn, ieder Trucht, Pfintz und Stat begangen werdn. Nie gsollnd d Judn aufhoern mit n Loesserföst und dös aau in ferre Kunner nit vergössn.

29. De Küniginn Öster Äbiheiltochter und dyr Jud Mordychäus gabstaetlnd önn Loessererlaaß mit aynn zwaittn Schreibn mit ienerner gantzn Orthabung.

30. Sö gschickend s mit Glück- und Sögnswünsch an alle Judn in de hundertsibnyzwainzg Pfintzn von n Xerxn seinn Reich

31. und wisnd s nonmaal auf de bestimmtn Täg für s Loesserföst hin, wie s is angorddnet und yn de Naachkemmen auferlögt hietnd. Daa drinn war aau allss für d Fastn und d Weeklag föstglögt.

32. D Öster gabstötigt non d Vorschriftn für s Loesserföst, und allss wurd in aynn Weistuem niderglögt.

Lesen Sie das gesamte Kapitel D Öster 9