17. Dann glögnd s iem aynn Krappmantl umher und flochtnd ayn Dernkroon, dö was s iem aufgsötznd.
18. Sö gagrüessnd n: "Heil, Judnkünig!",
19. schluegnd iem mit aynn Stecken eyn n Kopf aufhin, gspirtznd n an, gaknie'nd si vor iem nider und ghuldignend iem.
20. Wie s yso iener Gspot mit iem tribn hietnd, taatnd s iem dönn Krappmantl abher und zognd iem wider sein aigns Gwand an. Aft gfüernd s önn Iesenn zo dyr Kreuzigung aushin.
21. Aynn Man, der wo gnetty von n Feld zueherkaam, önn Kreiner Simen, önn Vatern von n Alxänder und Rufess, zwangend s, däß yr iem s Kreuz tragt.
22. Sö brangend önn Iesenn auf Golget, also eyn d Schedlhoeh.
23. Dort graichend s iem aynn Wein mit Mürrn; er aber gwill kainn.
24. Aft gakreuzignend s n. Sö warffend s Looß und gvertailnd seine Klaider unteraynand, wie s ien zuefiel.
25. Neune eyn dyr Frueh war s, wie s n gakreuzignend.
26. Und dyr Grund für sein Kreuzigung war auf aynn Täferl eyn s Kreuz anhingschribn: "Dyr Künig von de Judn".
27. Mit iem mitaynand gakreuzignend s aau non zween Schaecher, dönn ainn zesm und dönn andern winster von iem.
28. 0
29. D Leut, wo vorbeikaamend, gaechtnd n aus, gabeutlnd grad önn Kopf ob iem und rieffend: "Ä, du willst önn Templ niderreissn und in drei Täg wider aufbaun?
30. Hilf dyr diend selbn, und steig abher von n Kreuz!"
31. Aau d Oberpriester und d Eewärt gyrzannend n und gmainend ganaynand: "Yn Anderne haat yr gholffen; sir selbn kännt yr nit helffen!