23. Dyr Iesen gantwortt iem: "Wer mi liebt, der nimmt syr meine Worter z Hertzn. Mein Vater gaat n liebhabn, und er und i gaand gan iem kemmen und bei iem wonen.
24. Wer mi +nit liebt, der schert syr aau nix um meine Worter. Die Worter, woß ös hoertß, stammend nit von mir, sundern von n Vatern, der was mi gschickt haat.
25. Dös haan i enk gsait, dyrweil i non bei enk daa bin.
26. Der Beistand aber, dyr Heilige Geist, dönn was dyr Vater in meinn Namen schicken gaat, gaat enk allss leern und enk allss wahen, was i enk gsait haan.
27. Frid hinterlaaß i enk; meinn Frid gib i enk. I gib enk kainn, wie d Welt ainn gibt. Brauchtß enk nit scheuhen und verzagn!
28. Ös habtß is ghoert, däß i enk gsait haan, däß i furtgee und wider zo enk zruggkimm. Wenntß mi liebhaettß, freuetß enk, däß i gan n Vatern gee, denn dyr Vater ist meerer wie i.
29. I haan s enk ietz schoon gsait, non ee wenn s gschieght, dyrmitß gan n Glaaubn kemmtß, wenn s so weit ist.
30. Lang kan i niemer mit enk rödn, denn dyr Fürst von derer Welt ruckt an. Er kan myr nit an,
31. aber d Welt mueß wissn, däß i önn Vatern lieb und dös tue, wie s mir dyr Vater auftragn haat. Steetß auf; ietz geen myr!"