3. Gnaad und Frid mit enk von n Herrgot, ünsern Vatern, und von n Herrn, yn n Iesenn Kristn!
4. I kan yn n Herrgot nit gnueg danken enkerthalbn für dö Gnaad, wo yr enk in n Iesenn Kristn gschenkt haat,
5. denn in iem haat enk dyr Herrgot in ieder Hinsicht reichlich gsögnt, bsunders aau bei n Leern und bei dyr Kenntniss.
6. De Kund von n Kristn ist bei enk schoon so guet gföstigt,
7. däß enk kaine von de Gnaadngaabn abgeet. Und dyrbei verwarttß, däß ünser Herr, dyr Iesen Krist, erscheint.
8. +Er sacht enk aau standhaft bleibn hinst auf d Lösst, yso däßß schuldloos daasteetß, Wenn ünser Herr, dyr Iesen, kimmt.
9. Treu ist dyr Herrgot, der was enk grueffen haat zuer Gmainschaft mit seinn Sun, yn n Iesenn Kristn, ünsern Herrn.
10. I erman enk aber, Brüeder, in n Nam von n Iesenn Kristn, ünsern Herrn, däßß ainsgsinnt bleibtß.
11. Wisstß, meine Brüeder, mir habnd nömlich aus dyr Kleu irn Haus erfarn, däß s bei enk aynn Zangg und Streit geit.
12. I main dyrmit, däß ayn Ieds bei enk öbbs Anders sait: "I bin für n Paulsn."; "I halt zo n Äppolsn."; "I bin kefisch."; "Und i bin für n Kristn und sünst nix."
13. Ja, ist n öbby dyr Krist ztailt? Ist n dyr +Pauls für enk kreuzigt wordn? Older seitß auf n Paulsn seinn Namen taaufft?
14. I dank yn n Herrgot, däß i niemets von enk taaufft haan ausser n Krispess und Geiess,
15. yso däß kainer sagn kan, ös wärtß öbby auf meinn Namen taaufft.
16. Haltauf, yn n Stöffynäss sein Heiwisch haan i aau non taaufft. Ob s sünst aau non öbber war, waiß i niemer.
17. Dyr Heiland haat mi schließlich nit zo n Taauffen gschickt, sundern däß i de Frooe Botschaft kündd, aber nit recht hoohgstochen, weil dann s Kreuz von n Kristn um sein Kraft kaem.
18. Denn s Wort von n Kreuz ist wol für die, wo zgrundgeend, grad ayn Bloedsin; für üns dyrgögn, die was myr grött werdnd, ist s ayn Gotskraft.
19. Es steet nömlich schoon gschribn: "D Weisheit von de Weisn mach i znicht. I vernicht de Kluegheit von de Kluegn."