26. Daa künntß sein wo dyrwöll, Bluet derfftß kains verzörn, ob s von de Vögl older anderne Vicher ist.
27. Wer doch ains verzört, ghoert aus seinn Stamm ausgmörtzt.
28. Dyr Herr spraach zo n Mosenn:
29. Sag yn de Isryheeler: Wer ayn Tier als Heilsopfer yn n Herrn darbringen will, opfert zeerst aynmaal dös, was yn n Herrn ghoert.
30. Mit aigne Höndd sollt yr yn n Herrn de Brustfäistn als Feueropfer anbietn. Dö Fäistn und de Brust schwingt yr vor n Trechtein hin und her und bringt s yso dar.
31. Dyr Priester laasst d Fäistn auf n Altter in Raauch aufgeen, de Brust aber steet yn n Ärenn und seine Sün zue.
32. Für n Darhub steet von n Heilsopfer de zesme Schultter yn n Priester zue.
33. Dö ghoert yn dönn Ärner, der wo s Bluet und d Fäistn von n Heilsopfer darbringt.
34. I nimm myr nömlich von de Heilsopfer de Brust für n Darbrung und d Schultter für n Darhub und gib s yn n Ärenn und seine Sün; und dös sollt für d Isryheeler yso bleibn.