1. Eyn n Läntzing, daa wo de Künig gwonerweis eyn n Krieg zieghnd, gschickt dyr Dafet önn Job mit seine Mänder und dönn gantzn Isryheel aus; und sö gverwüestnd Ämmannen und gablögernd Räbbet. Dyr Dafet selbn aber blib z Ruslham.
2. Wie dyr Dafet aynmaal grad von n Naunln aufgstanddn war und eyn n Pflastdach obn ayn Weeng hin und hergieng, saah yr von daadl aus ayn Weiberleut bei n Badn, aynn ganz aynn saubern Hasn.
3. Dyr Dafet ließ ayn Weeng drum naachfraegln, und iem wurd zuebrungen: "Dös ist de Betzybe Ämmiheeltochter, s Weib von n Hettn Uries."
4. Drauf ließ s dyr Dafet holn. Sie hiet si daadl grad von irer Zeit grainigt. Si +kaam aau zo iem, und er hiet was dyrmit. Naacherd gieng s wider haim.