12. Aber aine Judauer, wo bei ien eyn Ort gwonend, gwarnend üns; zöhenmaal werd nit glangen: "Von rund umydum, wo s hausnd, zieghnd s gögn üns dyrher."
13. Daa gstöll i drausster dyr Mauer eyn n Glönd hindan s Volk naach Sippnen auf; und bewaffnet war s mit Schwerter, Spiess und Pfeilbögn.
14. I gmustert s non und gsag aft zo de Raatsherrn und Gwäppltn und yn n Volk überhaaupt: "Brauchtß enk nit vor ien ferchtn! Denktß an n Trechtein; er ist grooß und farchtig. Ietz kömpftß; es geet um enkerne Brüeder und Sün, Töchter und Weiber, und um enker Dyrhaim!"
15. Ünserne Feindd gakriegnd s mit, däß myr ien dyrhinterkemmen warnd. Yso fuer ien dyr Herrgot dyrzwischn, und mir allsand gmachend wider mit ünsern Mauerbau weiter.
16. Dyrseiter garechtt aber grad non d Hölftn von meine Leut auf n Bau; de ander stuendd Wach mit zucktn Spieß und Bogn und gschützt mit Schildd und Brünnenn. Aau d Haeupter warnd allweil mit dyrbei
17. auf n Bau. De Trager truegnd mit dyr ainn Hand iener Sach und mit dyr andern d Waffn.
18. Von de Maurer hiet syr ayn ieder s Schwert umherghöngt; yso gmüessnd die arechtn. Bständig war aau dyr Hornblaaser bei mir;
19. und i gsag yn de Gwäppltn, Amptner und ainfachn Leut: "De Baustöll zieght si ja weit ausaynand. Mir steend eyn Ort auf dyr Mauer und seind aft weit wögg vonaynand.
20. Woß also iewet s Horn blaasn hoertß, daa sammltß enk! Ünser Got gaat für üns streitn."
21. Yso warnd mir eyn n Baun, dyrweil d Hölftn mit de Lantznen pfraitstuendd, von dyr Üecht hinst eyn d Stern.