1. Wie dyr Häzorer Künig Jäbein dös ghoert, gschickt yr Botn zo n Jobäb, yn n Künig von Mädon, weiters zo dönn von Schimron und von Äxäf
2. und zo de Künig in n Nordn eyn n Gebirg obn und in n Blachfeld sunder n See Gneserett, in n Nidergau und auf de Dorer Hoehn in n Wöstn,
3. zo de Käninger in n Oostn und Wöstn, zo de Ämaurer, Hettn und Pereiser, zo de Iebser in n Gebirg und zo de Hiber an n Fueß von n Hermon z Mispn.
4. Daa gruckend allsand aus mit ienerne gantzn Harstn, so grooß und zalreich wie dyr Sand an n Mör. Sö warnd aau guet mit Roß und Streitwägn grüstt.
5. All die Künig hietnd si zammtaan und glögernd si mitaynand gögn Isryheel bei de Meromer Lackenn.
6. Dyr Herr gsait zo n Josenn: "Fircht di nit vor ien! Denn auf n Tag lög i s allsand dyrschlagner yn Isryheel z Füessn. Du gaast ienerne Pfär lömen und ienerne Wägn ankenddn."
7. Daa gruckt dyr Josen mit n gantzn Hör bei de Lackenn von Merom plitzlich gögn ien vor und fiel s an.
8. Dyr Herr gaab s yn de Isryheeler eyn d Hand; und d Isryheeler schluegnd s und gverfolgnd s hinst Grooß-Sidn und Warmbrunn und hinst eyn d Misper Öbnet in n Oostn. Sö gmachend s yso nider, däß nix von ien überblib.
9. Dyr Josen gmacht mit ien, was iem dyr Herr gsait hiet: Er glömt ienerne Pfär und schloß ienerne Wägn brinnet.
10. Draufhin gakeert dyr Josen um und naam Häzor ein und dyrschlueg seinn Künig. Häzor hiet aynmaal d Oberherrschaft über all die Reicher ghaat.