20. Aber ietz lustert, o Grooßmächtigkeit; erfüll myr diend dö Bitt: Bring mi decht nit wider eyn s Kantzlerhaus zrugg; daa gäng i zgrund!"
21. Daa befalh dyr Künig Zidkies, önn Ierymiesn in n Wachhof z verwarn; und mir gversogt n töglichs Tags mit aynn Laib Broot aus dyr Böckngassn, hinst däß s Broot in dyr Stat aus war. Yso blib also dyr Ierymies in n Wachhof.