1. Seghtß, so weit bin i schoon kemmen, nur durch Losn, Schaun und Sinnen.
2. Dös wasß ös wisstß, waiß schoon lang i; brauchtß nit mainen, i wär dümmer.
3. Doch i rödet mit iem selbn gern; sched mit n Herrgot will i rechtn.
4. Ös habtß allsand gar kain Anung; enk Salbader brauch i nity!
5. Halttß diend enddlich enker Goschn; Schweiger seind de böstn Arner!
6. Ietzet lustertß auf mein Weiglung; mörktß non auf, i will ietz zerfln!
7. Wolltß für n Herrgot lugnhaft sachen? Haet yr denn dyrvon aynn Nutzn?
8. Maintß, ös känntß sein Seitt ergreiffen und verständdlich für iem eintrötn?
9. Seitß non froo, wenn er nit enk wögt; täuschn känntß n nit wie Menschn!
10. Nän, der packet enk gscheid herher, aau wenntß maintß, daa känntß recht ströbern.
11. Und sein Rued liess enk dyrkemmen; schröcken taettß enk, däßß enk beutlt.
12. Gee, was mechtß mit dene Mörksprüch; dös seind Trümpff, wo niemer stöchend.
13. Göbtß ayu Rue ietz, ietz will i rödn! Kimmt s, wie s kimmt, dös ist myr gleich ietz.
14. Soll i öngstlich auf mein Löbn schaugn? Nän, i sötz allss auf ain Kartn!
15. Wenn dyr Herrgot mi aft toetigt, bittschoen, sollt yr, doch i wör mi.
16. I glaaub eender, dös spricht für mi; maintß, däß Fräfler dös grad pröblnd?
17. Mörktß ietz auf, was i zo n Sagn haan; wie dös i segh, nemtß enk z Hertzn!
18. Also, pack myr s, streitn myr s aus ietz! I bin sicher, däß i Recht haan.
19. Kimmt eyn Ort her non ayn Anklag? Guet, dann sturb i aane Gögnröd.
20. Herrgot, tue myr grad dös Sel nit, nit däß i mi scheuh und zammduck:
21. Laaß ayn Weengerl mit deinn Druk naach, und spil nit deinn gantzn Rued aus!