20. Aft gabaut dyr Noch yn n Herrn aynn Altter und brang aus alle rainen Tierer und aus alle rainen Vögl Brandopfer dar.
21. Wie dyr Herr dönn lieblichnen Gruch gschmöckt, gsait yr in seinn Hertzn: "In kainn Wög bring i non ainmaal öbbs Sölchers über d Erdn, denn dyr Mensch trachtt halt aynmaal von klain auf auf s Boese. I gaa nie meer dös gantze Löbn vernichtn, wie i s taan haan.
22. So lang wie d Welt steet, sollnd d Saat und d Ärn nit aufhoern, nit Költn und Hitz, non Summer, Winter, Tag und Nacht."