Am fod dy holl iaith yn dwyllodrus,Dy dynnu i lawr a wna Duw,Dy gipio o’th gartref cyffyrddus,A’th rwygo o dir y rhai byw.A’r cyfiawn a wêl ac a ofna,Gan chwerthin, a dweud, “Dyma’r dynNa roddodd ei ffydd yn yr Arglwydd,Ond yn ei drysorau ei hun”.