1-3. O Arglwydd, llawenychaY brenin yn dy nerth;Mae’n gorfoleddu oblegidD’achubiaeth fawr ei gwerth.Rhoist iddo heb wrthodiadEi bob deisyfiad taer.Doist ato â bendithion;Rhoist iddo goron aur.
4-6. Am fywyd y gofynnodd:Fe’i cafodd gennyt ti;A chafodd drwy d’achubiaethOgoniant, clod a bri.Yr wyt yn rhoddi iddoDros byth fendithion llawn,A’th bresenoldeb hyfrydA’i gwna yn llawen iawn.
7-10. Mae’r brenin yn ymddiriedYn nerth yr Arglwydd Dduw;Ac am fod Duw yn ffyddlonBydd ddiogel tra bo byw.Cei afael yn d’elynionA’r rhai sy’n dy gasáu,A’u gwneud fel ffwrnais danllyd,A’r tân yn eu hamgáu.
11-13. Dinistri eu hepil hefydO blith plant dynol ryw.Bwriadent ddrwg i’th erbyn,Heb lwyddo. Ffônt rhag Dduw.Aneli at eu hwynebauDy fwa a’th saethau llym.Cod, Arglwydd, yn dy gryfder!Cawn ganu am dy rym!
Darllenwch bennod gyflawn Salmau 21