13. Yr hon a ddysg i ddyn warhau,i fwrw dyddiau dihir,Tra foer yn darparu y clawdd,y fan y bawdd yr enwir.
14. Cans ein Ior ni ei bobl ni âd,a’i wir dretâd ni wrthyd,
15. Ef at iawn farn a gadarnhâ,a phob dyn da a’i dilyd.
16. Pwy a gyfyd gyda myfi,yn erbyn egni trowsedd?Pa rai a safant ar fy nhuyn erbyn llu anwiredd?
17. Oni bai fod Duw imi yn borth,ac estyn cymorth imi,Braidd fu na ddaethai ym’ y loesa roesai f’oes i dewi.
18. Pan fawn yn cwyno dan drymhau,rhag bod i’m camrau lithro.Fy Arglwydd, o’th drugaredd drud,di a’m cynhelud yno.
19. Pan fo ynof’ amlaf yn gwau,bob rhyw feddyliau trymion,Doe dy ddiddanwch di ar dro,i gysuro fy nghalon.
20. A oes gyfeillach i ti Dduw,a maint yr annuwolion?Hwn a lunia enwiredd maithyn lle y gyfraith union.
21. Y rhai sy’n ymdyrru ynghyd,ar fryd dwyn oes y cyfion:Ac yn eu cyngor yr ymwnaedi geisio gwaed y gwirion.
22. Ond yr unic Ior sydd er hyn,yn llwyr amdiffyn f’enaid:Efe yw fy nerth o’m hol a’m blaen,a seilfaen fy ymddiriaid.
23. Efe a dâl i bob dyn drwg,yn amlwg am ei gamwedd:Y maleisus tyn Duw o’r byd,am ei chwyd o enwiredd.