Penodau

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51
  52. 52
  53. 53
  54. 54
  55. 55
  56. 56
  57. 57
  58. 58
  59. 59
  60. 60
  61. 61
  62. 62
  63. 63
  64. 64
  65. 65
  66. 66
  67. 67
  68. 68
  69. 69
  70. 70
  71. 71
  72. 72
  73. 73
  74. 74
  75. 75
  76. 76
  77. 77
  78. 78
  79. 79
  80. 80
  81. 81
  82. 82
  83. 83
  84. 84
  85. 85
  86. 86
  87. 87
  88. 88
  89. 89
  90. 90
  91. 91
  92. 92
  93. 93
  94. 94
  95. 95
  96. 96
  97. 97
  98. 98
  99. 99
  100. 100
  101. 101
  102. 102
  103. 103
  104. 104
  105. 105
  106. 106
  107. 107
  108. 108
  109. 109
  110. 110
  111. 111
  112. 112
  113. 113
  114. 114
  115. 115
  116. 116
  117. 117
  118. 118
  119. 119
  120. 120
  121. 121
  122. 122
  123. 123
  124. 124
  125. 125
  126. 126
  127. 127
  128. 128
  129. 129
  130. 130
  131. 131
  132. 132
  133. 133
  134. 134
  135. 135
  136. 136
  137. 137
  138. 138
  139. 139
  140. 140
  141. 141
  142. 142
  143. 143
  144. 144
  145. 145
  146. 146
  147. 147
  148. 148
  149. 149
  150. 150

Hen Destament

Salm 78 Salmau Cân 1621 (SC)

SALM LXXVIII

Attendite populs.

Dangos ddarfod i Dduw ddethol ei eglwys o hâd Abraham annog y plant i gydnabod trugaredd Dduw, ac i gywilyddio dros aml ddrygau eu tadau; dangos gweithredoedd Duw.

1. Fy mhobl i gyd gwrandewch fy neddf,a boed fy ngreddf i’ch calon,Clust ymostyngwch a’m genau,i ystyr geiriau ffyddlon.

2. Mewn diharebion, i barhau,fy ngenau a egoraf:A hen ddamhegion oedd ar hydy cynfyd a ddangosaf.

3. Y rhai a glywsom gynt eu bod,ac ym yn gwybod hefyd,Ac a fynedodd yn ddiau,ein tadau er y cynfyd.

4. Heb gel mynegwn ninnau’n ffraeth,hyn iw hiliogaeth hwythau:Canmolwn Dduw i’r oes a ddel,ei nerth a’i uchel wrthiau.

5. Felly gorchmynnodd ef fod cof,yn Jagof: ac i’r hynafYn Israel ddysgu iw blant,ogoniant y Goruchaf.

6. Fel y gwypid o oes i oes,y rhoes ef ei dystiolaeth:O Dâd i fab, o fâb i wyr,i gadw llwyr wybodaeth.

7. Gobeithio’n Nuw, cofio ei waith,y sydd mal rhaith eneidiol:I gael cadw ei orchymmyn,rhoes Duw’r wers hyn yn rheidiol,

8. Rhag ofn mynd o’r genhedlaeth hynyn gyndyn ac anufydd:A chalon wan, ac yspryd gwael,heb afael gyda’i llywydd.

9. Eu tadau, fel plant Ephraim,yn arfog lym er saethu,Troesant eu cefnau yn y gâd,ymroi a dadynylu.

10. Cyfammod Duw a wrthodent,ni rodient yn ei Gyfraith,

11. Anghofio’i wyrth a welsent gynt,a’i ddeddfau oeddynt berffaith.

12. Yn nhir yr Aipht: ym maes Zoan,gwnaeth Duw gyflafan fwyfwy.

13. Rhoi dwfr y mor yn ddau dwfr crych,a’r llawr yn sych i drammwy.

14. Y dydd mewn niwl, y nos a thân,tywysai’n lân ei bobloedd:

15. Holldi’r creigiau a’i troi’n llynniau,a llenwi ei lu a dyfroedd.

16. Er tynnu dwfr o’r garreg lâs,er llithro’n loyw frâs ffrydau:

17. Yn yr anialwch digient Dduw,chwanegent amryw feiau.

18. Yn y diffaithwch profent Dduw,oes fwyd i fyw? meddylient:

19. A all Duw gael i’n ymma fwyd,mewn cyfryw lochwyd? dwedent.

20. Er taro’r graig a rhedeg dwr,yn ffrydau, cyflwr diball:A eill efe roi i’n fara’ a chig,i’n cadw yn ddiddig ddiwall?

21. Pan glybu Duw yr araith hon,fel tân yn wreichion nynnodd,Yn Iago ac yn Israel,gan lid yn uchel digiodd.

22. A’i ddig oedd am na chredent hwyi Dduw a’i fwyfwy fowredd,Ac na welent pa iechyd oeddyn ei weithredoedd rhyfedd.

23. Gorchymmyn wybren, a’i gwarhau,egoryd drysau’r nefoedd:

24. A Manna’n fwyd, fel gwenith nef,a lawiodd ef iw luoedd.

25. Rhoi i ddyn gael rhyw luniaeth da,sef bara yr Angylion:

26. Gyrru rhyd wybren ddwyrain wynt,gydâ’r deheuwynt nerthlon.

27. Fel y llwch y rhoes gig iw hel,ac adar fel y tywod:

28. Ynghylch eu gwersyll a’i trigfydd,y glawiai beunydd gawod.

29. Bwyta digon o wledd ddiwael,a chael eu bwyd dymunol:

30. Ac heb ommedd dim ar eu blys,nac mo’i hewyllys cnawdol.

31. A’i tameidiau hwy iw safnau,(ys ofnwn y Goruchaf:)Yn Israel lladdodd iw ddigwyr etholedig brasaf.

32. Er hyn pechent, ac ni chredent,iw iach radau rhyfedd:

33. Treuliodd Duw eu hoes hwy am hyn,mewn dychryn ac oferedd.

34. Tra fyddai Duw yn eu lladd hwy,os ceisient dramwy atto:Os doent drwy hiraeth at ei râs,yn forau glâs iw geisio.

35. Os cofient fod Duw iw holl hynt,graig iddynt a gwaredydd:

36. (Er ceisio siommi Duw’n y daith,â’i gweiniaith, ac â’i celwydd:

37. Er nad oedd eu calon yn iawn,na ffyddlawn iw gyfammod:)

38. Er hyn trugarhaei Duw o’r nef,a’i nodded ef oedd barod.Rhag eu difa, o’i lid y troes,ac ni chyffroes iw hartaith:

39. Cofiodd ddyn, os marw a wnai,nas gallai ddychwyl eilwaith.

40. Pa sawl gwaith y cyffroesant hwy,wrth fyned trwy’r anialwch?Gan ddigio Duw a’i lwyr dristhau,ynghreigiau y diffeithwch.

41. Troesant, profasant Dduw â’i chwant,gan demptio Sanct yr Israel:

42. Anghofio eu cadw hwynt fal hyn,rhag cael o’i casddyn afael.

43. Rhoesai’n yr Aipht arwydd o’i râs,a’i wyrth yn ninas Zoan:

44. Y modd y troes eu dwfr yn waed,ni chaed dim glan-ddwfr allan.

45. Rhoes Duw yngwlâd yr Aipht iw plau,waed, gwybed, llau, a llyffaint:

46. Lindys, locust, i ddifa’i ffrwyth,a chenllysg lwyth, a mallhaint.

47. Distrywiodd Duw eu hyd, gwellt,

48. Eu coedydd, a’i han’feiliaid: (gwydd)A chenllysg cessair, mellt a roes,bu wrth eu heinioes danbaid.

49. Rhoes arnynt bwys ei lid, a’i fâr,ac ing anghreugar digllon:Ffrwyth ei lidiowgrwydd ef, a’i wg,anfonodd ddrwg angylion.

50. Rhyw ffordd a hon iw lid a droes,heb ludd iw heinioes angau,Ond dwyn eu bywyd hwy drwy haint,yn ei ddigofaint yntau.

51. Yna y tarawdd un Duw Nafy plant cyntaf anedig:Yn nhir yr Aipht, a phebyll Cam,sef am ei fod yn llawnddig.

52. Ond (gan droi at ei bobl yn hawdd,)foi twysawdd drwy’r anialfan,Fel arwain defaid, llwybrau pell,yn wael ddiadell fechan.

53. Arweiniodd hwyntwy yn ddiofn,drwy’r mor (ffordd ddofn) heb wlychu:A’i goll elynion heb fwy stor,fe wnaeth i’r mor eu llyngcu.

54. Rhoes hwy i etifeddu’n rhydd,ym mynydd ei sancteiddrwydd:Yr hwn a ddarfu ei warhau,â llaw ddeau yr Arglwydd.

55. Rhoes ef y wlad i ddwyn pob ffrwythrhoes i bob llwyth ei gyfranO Israel, ac yn eu plaid, rhoi’r hen drigoliain allan.

56. Er hyn temptient, a digient Dduw,hwn unic yw sancteiddiol:Ac ni fynnent mo’r ufuddhau,iw dystiolaethau nefol.

57. Ond mynd ar gil, ac ymlaccau,fel eu holl dadau twyll-naws:Megis bwa a fai mewn câd,ac yntho dafliad gwyrdraws.

58. Hwyntwy yn fynych a’i cyffroent,mewn camwedd troent oddiwrthoAt wylfa nos, a delw o bren,fal hyn y digien efo.

59. Ond y Gorucha’n gweled hyn,a ddigiodd wrthyn hwythau:Felly dirmygodd Israel,a gadel ei ammodau.

60. Yna’r ymadawodd efo,â chysegr Shilo dirion:Ei bebyll a’i brif ysgol ddysg,lle’ buasai’ mysg ei ddynion.

61. Ei nerth a roes i garchar caeth,dan elyn daeth eu mowredd:

62. Ei bobl ei hun i’r cleddau llym’,(fal dyna rym’ ei ’ddigedd:)

63. Ei wyr ieuainc fo’i rhoes i’r tân,gweryfon glân rhoes heibio:

64. Ei offeiriaid i’r cleddyf glâs,a’i weddw ni chafas wylo.

65. Yr Arglwydd gwedi hyn deffroe,fal un a ddoe o gysgu:Neu fal gwr cadarn wedi gwin,yn erwin iw dychrynu.

66. Taflodd y gelyn yn ei ol,rhoes mewn tragwyddol wradwydd,

67. Rhoes wyrion Joseph dan un pwyth,ac Ephraim lwyth i dramgwydd.

68. Gwedi chwilio y rhai’n i gyd,fo roes ei fryd ar Juda:Ar fynydd Seion (ei dretâd)o gariad iw breswylfa.

69. Yna yr adeiladodd efadeilad gref a howddgar,Yn gysegr-lys byth i barhau,fel hen seiliadau’r ddaiar.

70. Etholodd ef Ddafydd ei was,yr hwn oedd ddiflas fugail:Ac a’i dug ef i maes yn lân,o’i gorlan a’i ddefeid-gail.

71. O borthi defaid mammau wyn,iw ddwyn i borthi dynion:Jagof, ac Israel, a’i plant,dyna ei feddiant ffyddlon.

72. Yntau a’i porthodd hwynt yn olei berffaith reiol galon:Ac a’i trinodd hwy yn brydferth,o nerth ei ddwylaw cyfion.