Hen Destament

Salm 56:1-11 Salmau Cân 1621 (SC)

1. Duw dy nawdd ym rhag marwol ddynhwn yn ei wyn a’m llyngcai:Sef ymryfelu a mi bydd,a beunydd i’m gorthrymmai.

2. Llyncent fi beunydd o dra châs,(dy râs o Dduw goruchaf)Rhai beilch rhy dynion maent yn lluyn poeth ryfelu arnaf.

3. Y dydd y bai mwyaf fy ofnrhown ynot ddofn ymddiried.

4. Molaf, credaf, nid ofnaf gnawd,doi yn ddidlawd i’m gwared.

5. Yn fy ymadrodd i fy hun,y ceisiant lun i’m maglu:Ac ar bob meddwl a phob troy maent yn ceisio ’nrygu.

6. Ymgasglu, llechu, dirgel hwyl,a disgwyl fy holl gerdded,Drwy ymfwriadu i mi loes,a dwyn i’m heinioes niwed.

7. A ddiangant hwy? Duw tâl y pwyth,dod iddynt ffrwyth f’enwiredd:Disgyn y bobloedd yn dy lid,Duw felly bid eu diwedd.

8. Duw rhifaist bob tro ar fy rhod,fy nagrau dod i’th gostrel:Ond yw pob peth i’th lyfrau dia wneuthym i yn ddirgel?

9. Y dydd y llefwyf, gwn yn wirdychwelir fy ngelynion:Am fod drosof fy Nuw â’i law,mi a wna y daw yn union.

10. Gorfoleddaf yngair fy Nuw,gair f’Arglwydd byw a folaf,

11. Yn Nuw y rhoi ymddiried siwr,beth a wnel gwr nid ofnaf.

Darllenwch bennod gyflawn Salm 56