1. Pan oeddym gaeth yn Babilon,ar lan prif afon groyw,Mewn coffadwriaeth am Seion,hidlason ddagrau’n loyw.
2. Rhoddasom ein telynau’n ’nghrog,ar goed canghennog irion.Lle yr oedd preniau helyg plan,o ddeutu glann yr afon.
3. Y rhai a’n dug i garchar caeth,ini yn ffraeth gofynnen:A ni’n bruddion, gerdd i Seion,sywaeth peth nis gallen:
4. O Dduw pa fodd y canai neb,(rhoem atteb yn ystyriol)I chwi o gerdd ein Harglwydd Dâd,a ni mewn gwlad estronol?
5. Os â Chaersalem o’r cof mau,anghofied dehau gany:
6. Na throed fy nhafod, oni bydd,hi’n ben llawenydd ymy.
7. Cofia di Dduw, blant Edom lemm,yn nydd Caersalem howddgar.Noethwch dynoethwch (meddei rhai’n)ei mur a’i main i’r ddaiar.
8. Bydd gwyn eu byd i’r sawl a wneliti merch Babel rydost,Yr unrhyw fesur, gan dy blau,i minnau fel y gwnaethost.
9. Y sawl a gymro dy blant di,bo’r rhei’ni fendigedig,Ac a darawo’r eppil tan,a’i pennau wrth y cerrig.
Darllenwch bennod gyflawn Salm 137