Hen Destament

Salm 132:1-13 Salmau Cân 1621 (SC)

1. O cofia Ddafydd, fy Nuw Ner,a’i holl wrth-flinder hefyd:

2. Pa lw adduned a roes foi Dduw Jaco, gan dwedyd,

3. Nid âf o fewn pabell fy nhy,a’m gwely mwy nis dringaf:

4. Ni roddaf i’m dau lygad hun,amrantun chwaith ni chysgaf:

5. Nes caffwyf gyflo yn ddi rus,i Arglwydd grymus Jaco.

6. Wele’n Ephrata clywsom fodlle o breswylfod iddo.Cawsom hi ym meusydd y coed.

7. Pawb doed iw bebyll tirion:Awn, ymgrymwn, pawb ufyddhaed,wrth ei faingc droed yn union.

8. F’arglwydd, cyfod i’th esmwyth lys,a’th arch o rymmus fowredd.

9. Gwisged d’offeiriaid gyfion fraint,gwisged dy Sainct wirionedd.

10. Er mwyn Dafydd dy ffyddlon wâs,na thyn dy râs yn llidiog:Ac na wrthneba di er neb,mo wyneb dy enneiniog.

11. I Ddafydd rhoes yr Ion iw gwir,a chedwir hwn heb wyredd:O ffrwyth dy gorph rhof ar dy faingc,it iraidd gaingc i eistedd.

12. Fy neddfau a’m cyfammod i,dy feibion di os cadwant:O blann i blann o gaingc i gaingc,hwy ar dy faingc a farnant.

13. Cans fy Arglwydd, o serch a bodd,a rag-ddewisodd Seion:I drigo ynthi rhoes ei fryd,gan ddwedyd geiriau tirion:

Darllenwch bennod gyflawn Salm 132