1. Chwi weision Duw molwch yr Ion,Molwch ei enw â llafar don,
2. bendigaid fytho ei enw ef.
3. O godiad haul hyd fachlud dydd,Mawr enw yr Ion moliannus fydd,yn y byd hwn, ac yn y nef.
4. Derchafodd Duw uwch yr holl fyd:A’i foliant aeth uwch nef i gyd,
5. pwy sy gyffelyb i’n Duw ni?Yr hwn a breswyl yn y nef,
6. I’r ddaear hon darostwng ef,gwyl ef ein cam, clyw ef ein cri.
7. Yr hwn sy’n codi’r tlawd o’r llwch:A’r rheidus o’i ddiystyrwch,
8. iw gosod uwch pennaethiaid byd.
9. I’r ammhlantadwy mae’n rhoi plant,Hil teg, a thylwyth, a llwyddiant:am hyn moliennwch Dduw i gyd.Gogoniant fyth a fytho i’r Tâd:A bid gogoniant i’r Mab rhad,i’r Yspryd glân gogoniant fo:Megis gynt yn y dechreu yr oedd,Ac y bydd byth yn oes oesoedd,dwedwn Amen, poed felly y bo.