9. Nid ymryson ef â ni byth,nid beunydd chwyth digofaint,
10. Nid yn ol ein drygau y gwnaiâ ni: ni’n cosbai cymmaint.
11. Cyhyd ac yw’r ffurfafen fawroddi ar y llawr o uchder,Cymaint i’r rhai a’i hofnant ef,sydd nawdd Duw nef bob amser.
12. Os pell yw’r dwyrain olau hinoddiwrth orllewin fachlud:Cyn belled ein holl bechod llym,oddiwrthym ef a’i symmud.
13. Ac fel y bydd nawdd,serch, a chwanttâd da iw blant naturiol,Felly cawn serch ein tâd o’r nef,os ofnwn ef yn dduwiol.
14. Efe a’n hedwyn ni yn llwyr,fe wyr mai llwch yw’n defnydd:
15. Oes dyn fel gwellt-glas sy’n teghau,neu ddail, neu flodau maesydd.
16. Yr hwn, cyn gynted ac y dely gwynt â’i awel drosodd:A chwythir ymaith felly o’i le,na wyddis ple y tyfodd.
17. Ond graslawn drugaredd a fydd,yn lân dragywydd feddiant,O oes i oes heb drangc, heb drai,gan Dduw i’r rhai ai’ hofnant.
18. A’i gyfiownder i blant y planta gadwant ei gyfammod:O chofiant ei orchmynion ef,mae tyrnas nef yn barod.
19. Yno y mae ei orseddfa ef,sef yn y nef tragwyddol:A llywio y mae ef bob peth,drwy ei frenhinieth nefol.