42. a gwaeddodd yn uchel: “Mair, rwyt ti wedi dy fendithio fwy nag unrhyw wraig arall, a bydd y babi rwyt ti'n ei gario wedi ei fendithio hefyd!
43. Pam mae Duw wedi rhoi'r fath fraint i mi? – cael mam fy Arglwydd yn dod i ngweld i!
44. Wir i ti, wrth i ti nghyfarch i, dyma'r babi sydd yn fy nghroth i yn neidio o lawenydd pan glywais dy lais di.
45. Rwyt ti wedi dy fendithio'n fawr, am dy fod wedi credu y bydd yr Arglwydd yn gwneud beth mae wedi ei ddweud wrthot ti.”
46. A dyma Mair yn ymateb:“O, dw i'n moli'r Arglwydd!
47. Mae Duw, fy Achubwr, wedi fy ngwneud i mor hapus!
48. Roedd yn gwybod bod ei forwyn yn ferch gyffredin iawn,ond o hyn ymlaen bydd pobl o bob oesyn dweud fy mod wedi fy mendithio,
49. Mae Duw, yr Un Cryf, wedi gwneud pethau mawr i mi –Mae ei enw mor sanctaidd!
50. Mae bob amser yn trugarhau wrth y rhai sy'n ymostwng iddo.
51. Mae wedi defnyddio ei rym i wneud pethau rhyfeddol! –Mae wedi gyrru y rhai balch ar chwâl.
52. Mae wedi cymryd eu hawdurdod oddi ar lywodraethwyr,ac anrhydeddu'r bobl hynny sy'n ‛neb‛.
53. Mae wedi rhoi digonedd o fwyd da i'r newynog,ac anfon y bobl gyfoethog i ffwrdd heb ddim!
54. Mae wedi helpu ei was Israel,a dangos trugaredd at ei bobl.
55. Dyma addawodd ei wneud i'n cyndeidiau ni –dangos trugaredd at Abraham a'i ddisgynyddion am byth.”
56. Arhosodd Mair gydag Elisabeth am tua tri mis cyn mynd yn ôl adre.
57. Pan ddaeth yr amser i fabi Elisabeth gael ei eni, bachgen bach gafodd hi.
58. Clywodd ei chymdogion a'i pherthnasau y newyddion, ac roedden nhw i gyd yn hapus hefyd fod yr Arglwydd wedi bod mor garedig wrthi hi.