28. Ond doedd neb arall wrth y bwrdd yn deall beth oedd Iesu'n ei olygu.
29. Gan mai Jwdas oedd yn gofalu am y pwrs arian, roedd rhai yn tybio fod Iesu'n dweud wrtho am fynd i brynu beth oedd ei angen ar gyfer dathlu'r Ŵyl, neu i fynd i roi rhodd i bobl dlawd.
30. Aeth Jwdas allan yn syth ar ôl cymryd y bara. Roedd hi'n nos.
31. Ar ôl i Jwdas adael dwedodd Iesu,“Mae'n amser i mi, Mab y Dyn, gael fy anrhydeddu,ac i Dduw gael ei anrhydeddu drwy beth fydd yn digwydd i mi.
32. Os ydy Duw wedi ei anrhydeddu ynof fi,bydd Duw yn fy anrhydeddu i ynddo'i hun,ac yn fy anrhydeddu ar unwaith.
33. “Fy mhlant annwyl i, fydda i ddim ond gyda chi am ychydig mwy. Byddwch yn edrych amdana i, ond yn union fel dwedais i wrth yr arweinwyr Iddewig, allwch chi ddim dod i ble dw i'n mynd.
34. “Dw i'n rhoi gorchymyn newydd i chi: Carwch eich gilydd. Rhaid i chi garu'ch gilydd yn union fel dw i wedi'ch caru chi.
35. Dyma sut bydd pawb yn gwybod eich bod chi'n ddilynwyr i mi, am eich bod chi'n caru'ch gilydd.”
36. “Ble rwyt ti'n mynd, Arglwydd?” gofynnodd Simon Pedr iddo.Atebodd Iesu, “Ar hyn o bryd allwch chi ddim dod i ble dw i'n mynd. Ond byddwch yn dod yno yn nes ymlaen.”