7. Yn lle'r ysblander a'r moethusrwydd gymerodd iddi ei hun,rho'r un mesur o boen a gofid iddi hi.Mae hi mor siŵr ohoni hi ei hun!‘Brenhines ydw i, yn eistedd ar orsedd;fydda i ddim yn weddw,a fydd dim rhaid i mi alaru byth!’ meddai.
8. Dyna'n union pam bydd y plâu yn ei tharo'n sydyn:marwolaeth, galar a newyn.Bydd yn cael ei dinistrio gan dân,oherwydd mae'r Arglwydd Dduw sy'n ei barnu hi yn Dduw grymus!
9. “Bydd brenhinoedd y ddaear gafodd ryw gyda'r butain a rhannu ei moethusrwydd, yn crïo'n chwerw wrth weld y mwg yn codi pan gaiff ei llosgi.
10. Byddan nhw'n sefyll yn bell i ffwrdd, mewn dychryn wrth weld beth mae'n ei ddioddef, ac yn gweiddi:‘Och! Och! Ti ddinas fawr!Babilon, y ddinas oedd â'r fath rym! –Daeth dy ddiwedd mor sydyn!’