7. Meddyliais, ‘Byddi'n fy mharchu i nawr,a derbyn y cyngor dw i'n ei roi i ti!A fydd dim rhaid i dy dai gael eu dinistriogan y gosb roeddwn wedi ei fwriadu.’Ond na, roedden nhw'n dal ar frysi wneud popeth sydd o'i le.”
8. Felly mae'r ARGLWYDD yn datgan,“Arhoswch chi amdana i!Mae'r diwrnod yn dod pan fydda i'n codi ac yn ymosod.Dw i'n bwriadu casglu'r cenhedloedd at ei gilydda tywallt fy nigofaint ffyrnig arnyn nhw.Bydd fy nicter fel tân yn difa'r ddaear!”
9. “Yna bydda i'n rhoi geiriau glân i'r holl bobloedd,iddyn nhw i gyd addoli'r ARGLWYDD.A byddan nhw i gyd yn ufudd gyda'i gilydd.
10. O'r tu draw i afonydd pell dwyrain Affricabydd y rhai sy'n gweddïo arna iyn dod ag anrhegion i mi.
11. Bryd hynny, Jerwsalem, fydd neb yn codi cywilydd arnat tiam yr holl bethau ti wedi'i gwneud yn fy erbyn i.Bydda i'n cael gwared â'r rhai balch sy'n brolio.Fydd neb yn ymffrostio ar fy mynydd cysegredig i.
12. Bydda i'n gadael y rhai tlawd gafodd eu cam-drin yn dy ganol,a byddan nhw'n trystio'r ARGLWYDD.
13. Fydd y rhai sydd ar ôl o Israel yn gwneud dim byd drwg,yn dweud dim celwydd nac yn twyllo.Byddan nhw fel defaid yn pori'n ddiogelac yn gorwedd heb neb i'w dychryn.”
14. Canwch yn llawen, bobl Seion!Gwaeddwch yn uchel bobl Israel!Byddwch lawen a gorfoleddwch â'ch holl galon,bobl Jerwsalem!
15. Mae'r ARGLWYDD wedi cymryd y gosb i ffwrdd,ac yn cael gwared â dy elynion di.Bydd Brenin Israel yn dy ganola fydd dim rhaid i ti fod ag ofn.
16. Yr adeg hynny byddan nhw'n dweud wrth Jerwsalem,“Paid bod ag ofn, Seion! Paid anobeithio.