1. O ARGLWYDD, y Duw sy'n fy achub,dw i'n gweiddi am dy help bob dyddac yn gweddïo arnat ti bob nos.
2. Plîs cymer sylw o'm gweddi,a gwranda arna i'n galw arnat ti.
3. Dw i mewn helynt dychrynllyd;yn wir, dw i bron marw.
4. Mae pobl yn fy ngweld i fel un sydd ar ei ffordd i'r bedd.Dyn cryf wedi colli ei nerth i gyd,
5. ac wedi ei adael i farw a'i daflu i fedd cyffredingyda'r milwyr eraill sydd wedi eu lladd –y rhai wyt ti ddim yn eu cofio bellach,ac sydd ddim angen dy ofal bellach.
6. Ti wedi fy ngosod i ar waelod y Pwll,mewn tywyllwch dudew yn y dyfnder.
7. Mae dy ddig yn pwyso'n drwm arna i.Dw i'n boddi dan dy donnau di. Saib
8. Ti wedi gwneud i'm ffrindiau agos gadw draw;dw i'n ffiaidd yn eu golwg nhw.Dw i wedi fy nal ac yn methu dianc.
9. Mae fy llygaid yn wan gan flinder;O ARGLWYDD, dw i wedi galw arnat ti bob dydd;dw i'n estyn fy nwylo mewn gweddi atat ti.
10. Wyt ti'n gwneud gwyrthiau i'r rhai sydd wedi marw?Ydy'r meirw yn codi i dy foli di? Saib
11. Ydy'r rhai sydd yn y bedd yn sôn am dy gariad ffyddlon?Oes sôn am dy ffyddlondeb di yn Abadon?
12. Ydy'r rhai sy'n y lle tywyll yn gwybod am dy wyrthiau?Oes sôn am dy gyfiawnder ym myd angof?