7. Dw i wedi bod yn destun rhyfeddod i lawer,am dy fod ti wedi bod yn lle saff, cadarn i mi.
8. Dw i'n dy foli di drwy'r adeg,ac yn dy ganmol drwy'r dydd.
9. Paid taflu fi ffwrdd yn fy henaint;a'm gadael wrth i'r corff wanhau!
10. Mae fy ngelynion yn siarad amdana i;a'r rhai sy'n gwylio fy mywyd yn cynllwynio.
11. “Mae Duw wedi ei adael,” medden nhw;“Ewch ar ei ôl a'i ddal;fydd neb yn dod i'w achub!”
12. O Dduw, paid mynd yn rhy bell!Fy Nuw, brysia i'm helpu i!
13. Gad i'r rhai sy'n fy erbyn i gael eu cywilyddio'n llwyr.Gad i'r rhai sydd am wneud niwed i migael eu gwisgo mewn gwarth a chywilydd!
14. Ond bydda i'n gobeithio bob amser,ac yn dal ati i dy foli di fwy a mwy.
15. Bydda i'n dweud am dy gyfiawnder.Bydda i'n sôn yn ddi-baid am y ffordd rwyt ti'n achub;Mae cymaint i'w ddweud!
16. Dw i'n dod i ddweud am y pethau mawr rwyt ti'n eu gwneud– fy meistr, fy ARGLWYDD –a dathlu'r ffaith dy fod mor gyfiawn – ie, ti yn unig!
17. O Dduw, dw i wedi profi'r peth ers pan yn ifanc,ac wedi bod yn sôn am y pethau rhyfeddolrwyt ti'n eu gwneud hyd heddiw.
18. Dw i bellach yn hen a'm gwallt yn wyn,ond paid gadael fi nawr, O Dduw.Dw i eisiau dweud wrth y genhedlaeth sydd i ddodam dy gryfder a'r pethau mawr rwyt ti'n eu gwneud.
19. Mae dy gyfiawnder yn cyrraedd y nefoedd, O Dduw!Ti wedi gwneud pethau mor fawr –O Dduw, does neb tebyg i ti!
20. Er i ti adael i mi wynebu pob math o brofiadau chwerw,wnei di adael i mi fyw eto?Wnei di fy nghodi eto o ddyfnderoedd y ddaear?