27. Dyma ddyn ifanc yn rhedeg at Moses a dweud wrtho, “Mae Eldad a Medad yn proffwydo yn y gwersyll!”
28. Felly dyma Josua fab Nwn, un o'r dynion ifanc roedd Moses wedi eu dewis i'w wasanaethu, yn dweud, “Moses, meistr! Gwna iddyn nhw stopio!”
29. Ond dyma Moses yn ei ateb, “Wyt ti'n eiddigeddus drosto i? O na fyddai pobl Dduw i gyd yn broffwydi! Byddwn i wrth fy modd petai'r ARGLWYDD yn rhoi ei Ysbryd arnyn nhw i gyd!”
30. Yna dyma Moses ac arweinwyr Israel yn mynd yn ôl i'r gwersyll.
31. Dyma'r ARGLWYDD yn gyrru gwynt wnaeth gario soflieir o gyfeiriad y môr, a gwneud iddyn nhw ddisgyn o gwmpas y gwersyll. Roedd soflieir am filltiroedd i bob cyfeiriad, yn hedfan tua metr a hanner uwch wyneb y ddaear.
32. Buodd y bobl wrthi ddydd a nos y diwrnod hwnnw, a'r diwrnod wedyn, yn casglu'r soflieir. Wnaeth neb gasglu llai na llond deg basged fawr! A dyma nhw'n eu gosod nhw allan ym mhobman o gwmpas y gwersyll.
33. Ond tra roedden nhw'n bwyta'r cig, a prin wedi dechrau ei gnoi, dyma'r ARGLWYDD yn dangos mor ddig oedd e, ac yn gadael i bla ofnadwy daro'r bobl.
34. Felly dyma'r lle yna'n cael ei alw yn Cibroth-hattaäfa (sef ‛Beddau'r Gwancus‛), am mai dyna ble cafodd y bobl oedd yn awchu am gig eu claddu.
35. Dyma'r bobl yn teithio ymlaen o Cibroth-hattaäfa i Chatseroth, ac aros yno.