10. Ond mae Duw wedi troi yn fy erbyn;mae'n fy nhrin i fel gelyn.
11. Mae wedi rhoi fy nhraed mewn cyffion,ac yn gwylio popeth dw i'n ei wneud.’
12. Dwyt ti ddim yn iawn. A gwna i ddweud pam:Mae Duw yn fwy na dyn.
13. Pam wyt ti'n dadlau yn ei erbyn?Oes rhaid iddo ateb pob cwestiwn?
14. Mae Duw yn siarad mewn un ffordd un tro,ac mewn ffordd wahanol dro arall –ond er hynny dydy pobl ddim yn deall.
15. Mewn breuddwyd, neu weledigaeth yn y nos,pan mae pobl yn cysgu'n drwm;pan maen nhw'n gorwedd ar eu gwlâu.
16. Mae e'n gwneud i bobl wrando –yn eu dychryn nhw gyda rhybudd
17. i beidio gwneud rhywbeth,a'u stopio nhw rhag bod mor falch.
18. Mae'n achub bywyd rhywun o bwll y bedd,rhag iddo groesi afon marwolaeth.
19. Mae'n disgyblu un sy'n sâl yn ei welya chryndod di-baid drwy ei esgyrn.
20. Mae bwyd yn codi cyfog arno;does ganddo awydd dim byd blasus.
21. Mae wedi colli cymaint o bwysau,nes bod ei esgyrn i gyd yn y golwg.
22. Mae'n agos iawn at y bedd,bron â'i gipio gan negeswyr marwolaeth.
23. Ond os daw angel at ei ochr(dim ond un o'i blaid, un o blith y mil)i ddadlau ei hawl drosto –
24. yna bydd Duw yn drugarog wrtho.‘Achubwch e rhag mynd i lawr i'r bedd;dw i wedi cael y pris i'w ollwng yn rhydd.’
25. Yna bydd ei groen yn iach fel pan oedd yn ifanc;bydd ei egni yn ôl fel yn nyddiau ieuenctid!
26. Bydd yn gweddïo, a bydd Duw'n gwrando;bydd yn gweiddi'n llawen wrth fynd i'w bresenoldeb,a bydd Duw yn ei adfer i berthynas iawn ag e'i hun.