21. Does dim byd ar ôl iddo ei lowcio,felly fydd ei lwyddiant ddim yn gallu para.
22. Pan fydd ar ben ei ddigon, mae argyfwng yn dod,a phob math o helyntion yn dod ar ei draws.
23. Tra mae'n stwffio'i folbydd Duw yn anfon tân ei ddigofaint yn ei erbyn,ac yn tywallt ei saethau i lawr arno.
24. Wrth iddo ddianc rhag yr arfau haearnbydd saeth bres yn ei drywanu.
25. Wrth geisio ei thynnu allan o'i gefn,a blaen y saeth o'i iau,mae dychryn yn dod drosto.
26. Mae tywyllwch dudew yn disgwyl am ei drysorau,a bydd tân heb ei gynnau gan berson dynol yn ei losgi'n ulw,ac yn difa popeth sydd ar ôl yn ei babell.