13. Mae wedi gwneud i'm perthnasau gadw draw;dydy'r bobl sy'n fy nabod i ddim eisiau gwybod.
14. Mae fy nghymdogion wedi troi cefn arna i,a'm ffrindiau gorau wedi anghofio amdana i.
15. Mae fy morynion yn fy nhrin i fel dieithryn –fel petawn i'n rhywun o wlad arall.
16. Dw i'n galw fy ngwas, ond dydy e ddim yn ateb,er fy mod yn crefu arno i ddod.
17. Mae fy anadl yn atgas i'm gwraig;a dw i'n drewi'n ffiaidd i'm teulu.
18. Mae hyd yn oed plant bach yn gwneud sbort arna i;pan dw i'n codi, maen nhw'n gwawdio.
19. Mae fy ffrindiau agosaf yn fy ffieiddio;a'r rhai dw i'n eu caru wedi troi yn fy erbyn.
20. Dw i'n ddim byd ond croen ac esgyrna dw i'n dal yma o drwch blewyn!
21. Byddwch yn garedig ata i! Chi ydy fy ffrindiau!Mae Duw wedi fy nharo i!
22. Pam mae'n rhaid i chi hefyd fy erlid, fel Duw?Oes yna ddim diwedd ar eich ymosodiadau?
23. O na fyddai fy ngeiriau yn cael eu hysgrifennu i lawr,a'u cofnodi'n glir mewn sgrôl;
24. eu naddu ar graig gyda chŷn haearn,a'u llenwi â phlwm i gael eu gweld am byth!
25. Ond dw i'n gwybod fod fy Amddiffynnwr yn fyw,ac yn y diwedd y bydd yn sefyll ar y ddaear i dystio ar fy rhan,
26. hyd yn oed ar ôl i'm croen i gael ei ddifa.Ond cael gweld Duw tra dw i'n dal yn fyw – dyna dw i eisiau,