47. Mae'r amser yn dodpan fydda i'n cosbi eilun-dduwiau Babilon.Bydd y wlad i gyd yn cael ei chywilyddio,a bydd pobl yn syrthio'n farw ym mhobman.
48. Bydd y nefoedd a'r ddaear a phopeth ynddyn nhwyn canu'n llawen am beth fydd yn digwydd i Babilon.Bydd byddin yn dod o gyfeiriad y gogledd i'w dinistrio nhw,”—yr ARGLWYDD sy'n dweud hyn.
49. “Rhaid i Babilon syrthio, am ei bod wedi lladd cymaint o bobl Israel,ac am ei bod wedi lladd cymaint o bobl drwy'r byd i gyd.”
50. Chi bobl wnaeth lwyddo i ddiancrhag cael eich lladd gan gleddyf Babilon,ewch allan ohoni ar frys! Peidiwch loetran!Cofiwch yr ARGLWYDD yn y wlad bell.Meddyliwch am Jerwsalem.
51. “Mae gynnon ni gywilydd;dŷn ni wedi cael ein sarhau.Mae'r gwarth i'w weld ar ein hwynebau.Aeth paganiaid i mewni'r lleoedd sanctaidd yn nheml yr ARGLWYDD.”
52. “Felly mae'r amser yn dod,” meddai'r ARGLWYDD,“pan fydda i'n cosbi eu heilun-dduwiau nhw,a bydd pobl wedi eu hanafu yn griddfan mewn poendrwy'r wlad i gyd.
53. Hyd yn oed petai waliau Babilon yn cyrraedd i'r awyr,a'i chaerau'n anhygoel o gryfion,byddwn i'n anfon byddin i'w dinistrio hi,”—yr ARGLWYDD sy'n dweud hyn.
54. Gwrandwch! – pobl yn gweiddi yn Babilon!Sŵn dinistr ofnadwy'n dod o wlad Babilonia!
55. Mae'r ARGLWYDD yn mynd i ddinistrio Babilon.Mae e'n mynd i roi taw ar ei thwrw!Bydd sŵn y gelyn fel sŵn tonnau'n rhuo –byddin a'i sŵn yn fyddarol.
56. Ydy, mae'r gelyn sy'n dinistrio'n ymosod!Bydd milwyr Babilon yn cael eu dal,a'i bwâu yn cael eu torri.Mae'r ARGLWYDD yn Dduw sy'n cosbi.Bydd yn talu'n ôl yn llawn iddyn nhw!
57. “Bydda i'n meddwi ei swyddogion a'i gwŷr doeth,ei llywodraethwyr, ei phenaethiaid a'i milwyr.Byddan nhw'n syrthio i gysgu am byth.Fyddan nhw ddim yn deffro eto,” meddai'r Brenin—yr ARGLWYDD holl-bwerus ydy ei enw e.
58. Dyma mae'r ARGLWYDD holl-bwerus yn ei ddweud:“Bydd wal drwchus dinas Babilon yn cael ei bwrw i lawr.Bydd ei giatiau uchel yn cael eu llosgi.Bydd ymdrechion y bobloedd i ddim byd.Bydd holl lafur y gwledydd yn cael ei losgi!”
59. Dyna'r negeseuon oedd y proffwyd Jeremeia wedi eu rhoi i Seraia (mab Nereia ac ŵyr i Machseia). Seraia oedd swyddog llety'r brenin, ac roedd wedi mynd gyda Sedeceia, brenin Jwda, i Babilon yn y bedwaredd flwyddyn i Sedeceia fel brenin.
60. Roedd Jeremeia wedi ysgrifennu mewn sgrôl am y dinistr ofnadwy oedd yn mynd i ddod ar Babilon.
61. Yna dwedodd wrth Seraia: “Gwna'n siŵr dy fod yn darllen y cwbl yn uchel i'r bobl ar ôl cyrraedd Babilon.
62. Wedyn gweddïa, ‘O ARGLWYDD, rwyt ti wedi dweud yn glir dy fod ti'n mynd i ddinistrio'r lle yma. Fydd dim pobl nac anifeiliaid yn gallu byw yma. Bydd yn lle anial am byth.’
63. Ar ôl darllen y sgrôl, rhwyma hi wrth garreg a'i thaflu i ganol yr Afon Ewffrates.