1. ARGLWYDD, ti sydd bob amser yn iawnpan dw i'n cwyno am rywbeth.Ond mae'n rhaid i mi ofyn hyn –Pam mae pobl ddrwg yn llwyddo?Pam mae'r rhai sy'n twyllo yn cael bywyd mor hawdd?
2. Ti'n eu plannu nhw fel coed,ac maen nhw'n bwrw gwreiddiau.Maen nhw'n tyfu ac yn dwyn ffrwyth.Maen nhw'n siarad amdanat ti trwy'r amser,ond dwyt ti ddim yn bwysig iddyn nhw go iawn.
3. Ond rwyt ti'n fy nabod i, ARGLWYDD.Ti'n fy ngwylio, ac wedi profi fy agwedd i atat ti.Llusga'r bobl ddrwg yma i ffwrdd fel defaid i gael eu lladd;cadw nhw o'r neilltu ar gyfer diwrnod y lladdfa.
4. Am faint mae'n rhaid i'r sychder aros,a glaswellt y caeau fod wedi gwywo?Mae'r anifeiliaid a'r adar wedi diflannu o'r tiram fod y bobl sy'n byw yma mor ddrwg,ac am eu bod nhw'n dweud,“Dydy Duw ddim yn gweld beth dŷn ni'n ei wneud.”
5. “Os ydy rhedeg ras gyda dynion yn dy flino di,sut wyt ti'n mynd i fedru cystadlu gyda cheffylau?Os wyt ti'n baglu ar y tir agored,beth am yn y goedwig wyllt ar lan yr Iorddonen?