7. Mae cyfnod y cosbi wedi cyrraedd!Mae dydd y farn wedi dod!Mae'n bryd i Israel wybod!“Mae'r proffwyd yn hurt!Mae'r dyn ysbrydol yn wallgof!”Ti wedi pechu gymaint,ac mor llawn casineb!
8. Mae'r proffwyd yn wyliwrdros Effraim ar ran Duw.Ond mae trapiau'n cael eu gosod ar ei lwybrau;a dim byd ond casineb ato yn nheml ei Dduw.
9. Mae'r llygredd yn mynd o ddrwg i waeth,fel digwyddodd yn Gibea gynt.Bydd Duw yn delio gyda'u drygioniac yn eu cosbi am eu pechodau.
10. Roedd darganfod Israelfel dod o hyd i rawnwin yn yr anialwch.I mi, roedd dy hynafiaidfel y ffrwyth cyntaf i dyfu ar goeden ffigys.Ond dyma nhw'n cyrraedd Baal-peor,a rhoi eu hunain i eilun cywilyddus –cyn pen dim aethon nhw mor ffiaiddâ'r eilun roedden nhw'n ei addoli.
11. “Bydd ysblander Effraim yn hedfan i ffwrdd fel aderyn! Bydd heb blant – byth yn beichiogi. Bydd yn ddiffrwyth!
12. Hyd yn oed petaen nhw'n magu plant, bydda i'n eu cipio nhw i ffwrdd – fydd dim un ar ôl. Gwae nhw! Dw i'n mynd i droi cefn arnyn nhw!
13. Roeddwn i'n gweld Effraim fel coeden balmwydd wedi ei phlannu mewn cae hyfryd, ond byddan nhw'n dod â'i plant allan i'w lladd.”
14. Rho iddyn nhw, ARGLWYDD – Ond beth roi di iddyn nhw? – Rho grothau sy'n erthylu, a bronnau wedi sychu!
15. “Am wneud yr holl ddrwg yn Gilgal,dw i'n eu casáu nhw.Dw i'n mynd i'w gyrru nhw allan o'm tiro achos eu holl ddrygioni.Dw i ddim yn eu caru nhw bellach;mae eu swyddogion i gyd mor ystyfnig.
16. Bydd pobl Effraim yn cael eu taro'n galed –mae'r gwreiddyn wedi sychu;a does dim ffrwyth yn tyfu.A hyd yn oed petaen nhw'n cael plant,byddwn i'n lladd eu babis bach del!”
17. Bydd fy Nuw yn eu gwrthod nhwam beidio gwrando arno;ac yn gwneud iddyn nhw grwydroar goll ymhlith y cenhedloedd!